درباره شهدای دودانگه

شعری ازمهندس کاظمی (شروین سنگدهی)

یک دو دانگی ساقی از رطل گران

میهمانم کن در این سودای جان

یک دو دانگی از خم در دانه ها

از دو دانگه ریز در پیمانه ها

تا لب اهل دلان  را تر کند

آن چنان را ، آن چنانی تر کند

گوید از مردان مرد روزگار

بهترین از بهترینان دیار

از  میانا  ، پاجی ، و قارن سرا

تا کرسب ، پرکوه ، و پات کلاه

سنگده ، جوجاده ،و درزیکلاه

خرم آباد ، رسکت ، و جعفر کلاه

پهندر ، وز ملا ،و استخر سر

تا علی آباد ، مولا ، دینه سر

وسعت خاک دو دانگه هر طرف

از شهیدان شده غرق شرف

از شلیمک ،تا ده پاشا کلاه

انگ فام ، سوتکلاه ، دادو کلاه

از تلارم ، تا تلاوک ، سر به سر

خاکشان از مشک تر ،خوشبو تر

من نمی دانم که در آغاز راه

آورم نام کدامین مهر و ماه ؟

بی نظیر است چون گل این لاله زار

میرسد اینجا ز یک گل هم ،بهار

یکصد و سی تن ز گلزار بهشت

در دودانگه عارفانه گشته کشت

کشت گشته ، تا که در آخر زمان

توشه ای باشد برای شیعیان

یعنی از آن سیصد و سیزده نفر

وسعت این خاک دارد سهم و تر

بی شک از این نسل می گیرد قوام

جمعی از یاران و اصحاب امام

 

بدرود مهندس کاظمی عزیز