چکل
منظومه ای از استاد سید محمد علی کاظمی سنگدهی متخلص به شروین ........
چکل هر وفت پلنگ انه ته کلدوش
غرنه کنده صحرا ره ترس گرنه دوش
مال ومالدار چه ورنه حواس و هوش
مه شعر بی صدا بخون و هاده گوش
گنی نا به قد و ناقد و غرنه
گت اون هسته که خورد ره گرنه
اگر تزس هدئن گنی نا یارنه
موزی دار گت هسته موز گله یارنه
سه گسفنک کیجا قلعه و سر چک
گسفند چرا بوردن اون چک تک
اون پوست کلا بورده شاپو بموئه
اون لمچو خا بورده پالتو بموئه
چرم شره بورده شبر و بموئه
جان چپق بورده اشنو بموده
کلز و لاک و لاکچه کهنه بیه
پلاستیک همهجه سر تر بهیه
مکتب شوها گت بهینه و با سواد
منم فراوان و دلیل داد و بیداد
وقتی وچه پیر جه گرنه ایراد
آخوند احمد ره دیگه کی کنده یاد
آخوند احمد ره خامبه یاد ها کنم
فاتحه چه وره دلشاد هاکنم
چکل وسته من چنده بسروئم
سر و دل ره چنده ناخن بکوئم
دل دیم ره چنده دندون بجوئم
تک ره میم ها کنم و لال بووئم
چکل اون سالها بورده و دیگه ننه
او که پیشی شونه پشت نشنه
اگر چه پیرون دل خله ونه
همه حسنی بیه دل ره خش انه
رمستون گرس شله و ترشی آش
دهم روز پلا بن گسفند لاش
چکل وقتی ته تن کل بز لو شونه
ته پهن سینه اشکارگو شونه
بهار انه ته تش عطر و بو شونه
عسل ماز شهد سته از کندو شونه
سلک ته دامن دله خو شونه
چپون لله زنده و غم فرو شونه
گالش گو دوشنه شیر افتو شونه
گوئه شیر دله کولک بو شونه
گوک په چو خرنه برمه چه خو شونه
مختاباد پیر وونه چش جه سو شونه
چتر بزه عاروس رخت او شونه
داماد تور کله دوش چک لو شونه
ابر دل گیرنه ونجه او شونه
کوه ره ورف پوشنه صحرا خو شونه
الان هسته بهار پنجاه و چار
ته در قاف و من اینجه میون غار
که دشت شیر نر بیئه بیکار
اشکم مزدی و چون نسته کمبه کار
رفقون همه ضون هستنه سوار
جواب سلام ره ندنه خوار خوار
خدا حفظ کند شاعر بزرگوار کاظمی را
